Tegen de avond toen de zon zijn rode bol naar de koude zee in het westen liet zakken, kwam God naar buiten op zijn veranda, boven aan zijn ladder, en hief zijn handen als een kom omhoog. Mus had zitten soezen, maar nu werd hij met een schok wakker en keek scherp toe. Wat voerde God in zijn schild? God lichtte zijn handen voorzichtig op en opende ze. Er kwam een vreemde, zwarte vorm uit te voorschijn zoeven. Mus knipperde met zijn ogen. Hij dacht dat God een boemerang naar hem had gegooid. Het leek net een zwart, rondtollend schroefblad dat zich met razende snelheid voortbewoog en het kwam pal op Mus afgedoken en toen: Ffffuit! Het ding klapwiekte langs zijn hoofd en schoot omhoog de lucht in net als een boemerang. Maar het was geen boemerang. Het was een echte vogel. God stond zachtjes te lachen van plezier, terwijl de vogel wegwervelde, de wereld in. Mus kon zien dat hij bijna moest huilen, zijn ogen waren vochtig alsof hij nauwelijks kon geloven wat hij zag. Het is me gelukt! riep Go