Een vakantiehuisje overzee. Nini zit door het kleine raampje naar de regen en de mist te kijken. Ze heeft niemand om mee te spelen. Alleen haar tweeling zus Maja dan, maar dat is zo'n vreemd kind. Als ze al haar mond open doet, komt er niet zo veel uit. Gewoon praten zoals Nini doet ze niet graag. Maja wordt door iedreen behandeld alsof ze van het dunste porselein is. Ze moeten toch iets, dus gaan ze maar wandelen. Wat een verlaten landschap. En griezelig ook in de mist. Nini krijgt het steeds benauwder. En dan duikt er opeens dat grote meisje op. Ze is weliswaar ouder dan zijzelf en nogal lelijk ook, maar ze heeft de mooiste ogen van de wereld. Nini voelt meteen dat deze Nessa haar vriendin gaat worden. Deze ontmoeting was bedoeld voor hun tweeën. Maar op de een of andere manier worden Maja en die Nessa naar elkaar toegetrokken. Het lijkt alsof ze met elkaar kunnen praten zonder elkaars taal te verstaan. En Nini? Nini blijft achter. Alleen zijn omdat anderen elkaar gevonden hebben dat