De onderdanen van de koningin van de kleuren maken er een potje van: blauw, rood en geel overschreeuwen elkaar en maken alles grijsgrauw.

De koningin wordt treurig van de grauwe wereld om haar heen en barst in tranen uit. Als kleurige parels druppelen ze uit haar ogen.

En daar waren ze weer: het tere blauw, het wilde rood, het warme en soms ook gemene geel. Ze speelden samen... tot ze moe werden. Toen dekte het tedere blauw alles toe...