In de laatste jaren van haar leven sprak Hella S. Haasse regelmatig over verhalen die ze had geschreven maar die ze niet meer kon vinden. Ze zocht er vergeefs naar in laden en kasten. Pas na haar overlijden op 29 september 2011 werden die verhalen in haar nalatenschap gevonden. Het zijn prachtig geschreven, typische Haasse-vertellingen, vol duistere, geheimzinnige gebeurtenissen en onverklaarbare verschijningen.
`Schrijven was voor Hella S. Haasse innerlijke noodzaak. Die gedrevenheid is voelbaar in al haar werk. Dat oeuvre kan nog vele decennia mee. Eeuwen misschien. de Volkskrant
Hella S. Haasse: `Je zou het misschien niet zeggen, maar eigenlijk ben ik iemand met een hang naar het raadselachtige, het huiveringwekkende. Ik ben altijd gefascineerd geweest door griezelverhalen.