Tedere dieren, uitmiddelpuntige personages, verkleinwoordjes, vrolijkheid, ongerijmdheid. De gedichten in dit debuut van Martijn den Ouden ademen een enorme vrijheid. Ieder gedicht een luikje met verrassend uitzicht maar verkijk je niet! Soms opent zich een afgrond, happen soldatenkaken lucht, slaan verlangens stuk op donkere grond.