Na met veel succes de mens achter `schaduwkoningin Annie M.G. Schmidt achterhaald te hebben, heeft Annejet van der Zijl zich nu gewaagd aan een zoektocht naar de historische waarheid achter de mythe Bernhard. Het resultaat is een verhaal van faustiaanse allure. Een astmatisch gepest jongetje met louter onvoldoendes voor sport, dat zich wist te transformeren tot het summum van mannelijkheid: een geallieerde oorlogsheld met een heel volk aan zijn voeten. Maar ook Bernhard betaalde wel degelijk een prijs voor de keuzes die hij maakte, en als er iets is wat dit boek duidelijk maakt, dan is het wel dat hij veel minder dan hij deed voorkomen de regisseur was van zijn eigen leven.
Bernhard is niet bepaald het stoere jongensboek waarmee hijzelf de geschiedenis in had willen gaan. Het is ook zeker niet het inktzwarte scenario dat zijn tegenstrevers van zijn leven maakten. Het is allemaal veel toevalliger, kleiner en vooral menselijker dan dat. En daarom, misschien wel voor het eerst, begrijpelijk.