Saswitha (levend Water'), opge-
groeid tussen natuurvolkeren in Azië,
is van jongs af aan geboeid geweest
door de menselijke geest. Na zijn stu-
die in Europa heeft hij daarom jaren-
lang de lessen gevolgd van geestelijke
leiders in Afrika, het Midden-Oosten
en India. Na de Wereldoorlog keerde
hij uit Java naar Nederland terug en
stichtte de School voor Oosterse wijs-
begeerte; zijn lessen vonden hun
neerslag in de Swabhawat, de korte
weg tot wijsheid, die in 1971 ver-
scheen. Hij staat aan het hoofd van
een door hem in 1963 opgericht In-
stituut voor de opleiding van leer-
krachten in Raya- en Hatha-yoga.
Dood gaan — dood zijn, Saswitha's
tweede werk, bevat de resultaten van
veel onderzoek naar wat 'leven' eigen-
lijk is. De schrijver leerde de opvat-
tingen over de dood kennen van vele
culturen — zowel primitieve als hoog
ontwikkelde. Zijn inzicht werd ver-
rijkt door uitzonderlijke ervaringen,
opgedaan gedurende de Tweede We-
reldoorlog, toen hij lid was van de
medische legerdienst, en, later, van
de medische staf in de concentratie-
kampen in het Oosten. Alvorens zijn
conclusies in dit boek vrij te geven,
heeft hij zijn bevindingen jarenlang
getest en onderzocht volgens mo-
dern-wetenschappelijke maatstaven.
De basis van de theorie over dood
gaan — dood zijn wordt gevormd
door het wijsgerig stelsel, dat in de
Swabhawat is neergelegd, en waar-
van in dit boek een beknopte samen-
vatting wordt geboden, waaruit de
conclusies over de aard van leven en
dood voortvloeien. Geboorte en dood
zijn geen begin of einde, maar slechts
de veranderlijke schijn van het onver-
anderlijke rs. Wanneer de mens voor
een spiegel gaat staan, ziet hij zijn
beeld verschijnen; loopt hij weg, dan
verdwijnt het weer. Dit vervult hem
met verbazing noch vrees. Evenmin
zouden geboorte en dood hem moeten
verbazen of beangstigen. Zij vormen
het normale verloop van de oneindig-
heid.
Omslag Robert Nix
ISBN 90 214 2789 3