‘Ach, voor die ene week,’ zei mijn moeder.
‘Een jaar,’ mompelde ik.
‘Hm?’ zei mijn vader afwezig, terwijl hij door foto’s van tenten scrolde.
‘Geen week,’ zei ik, ‘een jaar.’
Er viel een korte stilte. ‘Een jáár?’ riepen ze toen tegelijkertijd. Ze keken me aan alsof ik had gezegd dat ik zonder parachute uit een vliegtuig wilde springen.
Kortom, ik had wat uit te leggen.

Voor een challenge-week die meester Sinan op school organiseert, besluit de elfjarige Zwaan geld op te halen voor kinderen in vluchtelingenkampen. Als uitdaging kiest ze ervoor om in een tent in de achtertuin te gaan slapen. Dat is niet de minste uitdaging, want ze wonen heel afgelegen, en dat terwijl Zwaan met angsten worstelt – angsten die ze graag wil overwinnen. Nog voordat ze aan haar challenge begint, besluit ze die langer te laten duren dan een week: een jaar, zelfs. Het wordt een eng, moeilijk, spannend, bizar maar ook mooi en leerzaam jaar. En dat in een bijzondere tent, die alles te maken heeft met een dramatische gebeurtenis van twee jaar daarvoor…