Willem Brakman verhaalt in de roman ‘De blauw-zilveren koning’ enkele episoden uit het leven van koning Ludwig II van Beieren. Deze vorst is bij een groot publiek bekend geworden als opdrachtgever voor de bouw van het kasteel Neuschwanstein.
Het zijn sleutelscenes die Brakman ons voorspiegelt, zoals ontmoetingen met de componist Wagner, de toneelspeler Kainz, zijn broer Otto, het gaat over zijn bezoek aan Versailles, en veel over lakeien. Hierdoorheen geweven zijn zijn homoseksuele geaardheid, zijn krankzinnigheid, zijn bewondering voor de kunst van Wagner, om te eindigen met zijn dood.