Een van de moeilijkste opgaven voor het oecumenisch gesprek is het vinden van een 'noodzakelijke en voldoende' eenheid in de omgang met de traditie: de Schriften, de credo´s, de latere concilieuitspraken en belijdenisgeschriften. Hoe komen we tot een betrouwbare geloofsinterpretatie? Hoe onderscheiden we tussen het ene geloof en de vele expressies daarvan in diverse contexten? Wat betekenen nieuwe vragen voor de inhoud van het geloof? Deze vragen, die behoren tot het terrein van de theologische hermeneutiek, zijn met name na Vaticanum II en de Wereldconferentie van Geloof en Kerkorde te Montreal 1963 onderwerp geweest van theologische studie en beraad. Aan het beraad van Faith and Order heeft de Duitse systematisch theoloog Wolfhart Pannenberg een grote bijdrage geleverd, maar de vraag is of zijn inbreng voldoende op waarde is geschat. Kan doordenking van zijn systematisch-theologische inzichten over God, geschiedenis, waarheid en dialoog een bijdrage leveren aan de beantwoording van de vele open vragen die hier nog liggen? Is er vanuit zijn denken zicht op een 'oecumenische hermeneutiek', die de kerkelijke verdeeldheid kan verminderen en die tegelijk de confrontatie met het eigentijds werkelijkheidsverstaan kan aangaan? ..Dit boek brengt allereerst in kaart welke resultaten het oecumenisch gesprek over de genoemde vragen binnen Faith and Order in de periode 1963-1993 heeft opgeleverd. Deze stand van zaken vormt het uitgangspunt voor de analyse van Pannenbergs theologische hermeneutiek. Tenslotte wordt nagegaan welke perspectieven Pannenbergs oeuvre biedt voor de ontwikkeling van de beoogde oecumenische hermeneutiek. ....