Sinds de achttiende eeuw voelen westerse christenen zich persoonlijk geroepen om het evangelie te brengen in de 'heidenwereld'. Er ontstonden, ook in Nederland, tal van particuliere, gewoonlijk nietkerkelijk gebonden organisaties die aandacht vroegen voor de zending; door middel van bidstonden, diverse publicaties, zendingsfeesten en lezingen door zendelingen met verlof. Kinderen spaarden een maandagscent voor het zendingsbusje, of verzamelden melkflesdoppen, theelood, gebruikte postzegels en oud papier. Brede lagen van de bevolking maakten zo kennis met de mensen in de niet-westerse wereld.
Deze bundel studies vraagt aandacht voor dit onderbelichte aspect van de geschiedenis van de negentiende en twintigste eeuw in Nederland, dat aan de wieg stond van de Nederlandse ontwikkelingshulp.
Met bijdragen van Tom van den End, Gerrit de Graaf, Alle G. Hoekema, Chris de Jong, Annemieke Kolle, Cees van der Laan, Marjoke Rietveld-van Wingerden, Gerrit Schutte en Jasper Vree