Wie kennis neemt van het Oude Testament, het eerste deel van de christelijke Bijbel, kan worden bevangen door ambivalente gevoelens. Er is veel daarin dat aanspreekt, maar evenzoveel dat bevreemding wekt of afschuw oproept. In De Schrift wordt geschreven wordt de balans van een kleine veertig jaar professionele omgang met het Oude Testament opgemaakt. Het boek is bedoeld voor de niet-naïeve bijbelgebruikers en beoogt hen in staat te stellen het Oude Testament op zijn juiste waarde te schatten en de weg te vinden naar een verantwoorde omgang met de Schrift in de christelijke kerk. De rode draad door het geheel is de idee dat de Bijbel slechts bestaat in geïnterpreteerde vorm, als traditie en als voorwerp van actualisatie, nieuwe interpretatie en herschrijving. Door middel van historische exposés over het gebruik van en de kritiek op het Oude Testament worden de hermeneutische en theologische consequenties van de constatering dat de Schrift geschreven wordt onder ogen gezien, en wordt geconcludeerd dat christenen feitelijk leven vanuit een ‘Nieuwer Testament’, een open testament, in vele gestalten, ‘losbladig’ en voorwerp van revisie, weglating en aanvulling, een vademecum op de zoektocht naar het laatste Woord.