Dat traditioneel geloven in deze tijd geen vanzelfsprekendheid meer is, is oud nieuws. Maar dit betekent niet dat mensen niet meer geloven. Integendeel: veel mensen zijn op zoek naar zingeving en geloof, al zullen ze het zelf zo niet altijd noemen.
Kenmerkend voor deze grote groep zoekers is dat ze zelf wel uit maken wat ze geloven. Daar is geen kerk voor nodig, hooguit een al dan niet christelijk charismatisch inspirator. Ook zijn plekken voor onderlinge ontmoeting van belang om inzichten te delen. Inzichten die zich vormen door te shoppen in allerlei spirituele winkels.
Enige jaren geleden werd voor dit verschijnsel de term New Age of Nieuwe-Tijdsdenken bedacht. Een dergelijk containerbegrip doet echter geen recht meer aan de werkelijkheid van individuen die allemaal op hun eigen manier zoeken naar nieuwe vormen van spiritualiteit. Opmerkelijk is dat ook mensen die regelmatig in de kerk komen daarvoor gevoelig raken.
Kerken kunnen hierop lauw reageren of het verschijnsel theologisch veroordelen. Het is echter ook mogelijk om dit signaal in kerk en wereld op te pikken en de dialoog aan te gaan. In een project van Kerkinactie is dat geprobeerd. Dit resulteerde in een drietal goed bezochte conferenties. Diverse thema's die spelen in de dialoog, kwamen aan de orde: de figuur van Jezus, reïncarnatie en doorgevingen.
Hierop reflecteerden mensen vanuit kerkelijke traditie en een andere spiritualiteit. Dit boek is een verslag daarvan en geeft iets weer van de dialoog tussen oud en nieuw geloof.