Op Ooghoogte

De hedendaagse postmoderne cultuur, die in de jaren zestig van de twintigste eeuw begon in de wereld van literatuur, architectuur en andere kunsten, sloeg in de jaren tachtig en later over naar de filosofie en stempelt sindsdien ons denk- en gevoelsklimaat. Het christelijk geloof kan uiteraard niet heen om de betrouwbaarheidscrisis die het postmodernisme signaleert. Voor geloofsvoorstellingen beroept men zich traditioneel op overgeleverde teksten en gezaghebbende leeruitspraken, en deze komen op losse schroeven te staan. Ons postmodern klimaat maakt ons bovendien allergisch voor het geestelijk en soms ook fysiek geweld dat samenhangt met de pretentie van het bezit van de absolute, exclusieve waarheid. We noemen dat wel fundamentalisme en onderkennen het gevaar hiervan. Daar komt nog bij dat ook vertrouwde godsvoorstellingen, kruisafbeeldingen en mensbeelden kwaad kunnen. En als postmoderne schrijvers het op één punt eens zijn, dan is het dat zij tegen geweld zijn.