Oerangsten voor de dreiging van een naderend wereldeinde, tergende vragen over het onrechtvaardig verloop van de geschiedenis en het leed van onschuldige slachtoffers, doen mensen roepen: 'Hoe lang nog, deze ellende?' Wanneer we vanuit louter menselijke mogelijkheden en perspectieven het wereldgebeuren bezien, is er alle reden tot somberheid. De Openbaring van Johannes heeft met zijn bizarre taal en toon de eeuwen door deze menselijke vragen opgenomen en is zo tot een ruimte geworden waarbinnen mensen een gezamenlijk draagvlak vonden om het bedreigde bestaan onder ogen te zien en de diepten van het leven in al zijn misère en grandeur te peilen. Het apocalyptische geschrift benadrukt van begin tot eind dat het ondanks de schijn van het tegendeel toch God is die uiteindelijk de macht in handen heeft. De Apocalyps wil ons in zijn vlucht meenemen om appellerend aan onze verbeeldingskracht vanuit hemels perspectief naar de aarde te kijken, zodat een nieuwe verwachting gewekt wordt, die opwekt tot verantwoordelijk handelen met het oog op de toekomst van de wereld.