In dertig jaar tijd is het aantal actieve priesters in Nederland gedecimeerd: er zijn er nu nog zo'n 1800. Dat betekent dat tal van religieuze en semi-religieuze taken die in het verleden voor priesters vervuld werden, thans overgenomen worden door professionals buiten de kerk. Daarbij valt er een religieus gat dat deze ongewijde 'ambtsdragers' niet kunnen vullen, waardoor er echter meteen nieuwe aangrijpingspunten voor religie ontstaan. In De nieuwe priesters ondernemen acht scribenten een zoektocht naar nieuwe vormen van religiositeit en alternatief religieus leiderschap.

Hoe nodig zijn priesters eigenlijk? Zijn psychiaters, psychologen en therapeuten de pastors van de nieuwe tijd? ligt er religie verscholen in de 'feesten' van gabbers, rappers en headbangers? Is De Celestijnse Belofte al canoniek? Zijn wetenschappers, in het bijzonder natuurkundigen, soms de nieuwe hogepriesters? Hoe zien hedendaagse centra van spiritualiteit eruit? Komt de werkelijke zinvraag pas aan bod bij mensen die in de marge van de samenleving verkeren? Zal de combinatie vrouw en priesterambt even moeilijk blijven als zij is?