Het laatste boek van het Nieuwe Testament, de openbaring (in het Grieks: apocalypsis) van johannes, heeft zijn naam gegeven aan een bijzonder literair genre: de apocalyptische geschriften. in deze documenten vertelt een profetisch figuur over een visioen, een droom, of een hemelreis. De concrete inhoud kan heel verschillend zijn. Vaak staat het verloop van de wereldgeschiedenis centraal. In kleurrijke beelden worden de ondergang van oude rijken en de opkomst van een nieuw rijk geschilderd. Soms gaat het om de onthulling van een andere werkelijkheid achter de aardse werkelijkheid. Zo vinden we bonte schilderingen van de hemelse zaligheid en het helse leed. Kenmerkend in alle gevallen is een raadselachtige symboliek. Mythische beesten en getallen spelen een belangrijke rol.

In deze bundel belichten vooraanstaande wetenschappers uit binnen- en buitenland een keur aan apocalyptische bewegingen en geschriften. De nadruk ligt op de periode rond het begin van de jaartelling, maar ook wordt aandacht geschonken aan apocalyptisch gedachtegoed in de Middeleeuwen, ten tijde van de Reformatie, en in de twintigste eeuw. Door middel van een brede historische, literaire en sociologische benadering wordt een helder beeld geschetst van het verschijnsel apocalyptiek, een verschijnsel dat zijn actualiteit nog steeds niet verloren heeft.