Moderne spiritualiteit heeft eigen vormen, die getuigen van een soms moeizaam verworven evenwicht tussen traditie en vernieuwing. Dat blijkt als drie twintigste-eeuwse spirituele denkers de revue passeren: Simone Weil, Abraham Joshua Heschel en Dag Hammarskjöld. Bij hen komen bepaalde problemen en spanningen van de moderniteit op indringende wijze aan het licht. Het gaat om spanningen in de verhouding van individu en gemeenschap, de verbinding tussen handelen en reflectie en de houding tegenover de eigen religieuze traditie. Maar niet alleen de problemen waarmee zij worstelen kunnen ons begrip van moderne spiritualiteit verhelderen. Vooral de oplossingen die zij zoeken staan onder het beslag van de moderniteit. In een verhelderende inleidende beschouwing komen de sociologische Kenmerken van moderniteit aan het licht: individualisering, fragmentalisering en instrumentalisering. Ook wordt hier het verband geschetst tussen spiritualiteit en secularisatie. Moderne spiritualiteit tussen traditie en vernieuwing biedt een inspirerende kennismaking met drie belangwekkende gestalten van hedendaags spiritueel denken.