Wat het oog heeft gezien

Telkens hebben kunstenaars méér gezien dan er te zien is. Tot ver in de Renaissance lieten kunstenaars zich inspireren door het verhaal van het geloof, zoals dat verwoord is in de bijbel en in het credo. Al in de late middeleeuwen zet de beweging in waarmee dat verhaal langzamerhand uit de kunst verdwijnt. maar ook dan nog blijken kunstenaar en gelovige elkaar tot verbazing dikwijls te vinden in hun visioen van een nieuwe werkelijkheid. De schrijver van dit boek vraagt zich af: wat heeft het nog gezien? Hij confronteert een aantal kunstwerken - middeleeuwse, renaissancistische en moderne - met de notities van credo. Hij raakt in gesprek met deze werken en met het oude visionaire verhaal van het geloof, zoals dat in het credo is verwoord. Kortom, zestien kunstwerken ergens uit Europa worden de sleutel waarmee een van die andere monumenten uit onze cultuur, de apostolische geloofsbelijdenis wordt ontsloten. Zo verteld dit boek het verhaal van een modern toeschouwer, die het oude geloofsverhaal blijft lezen, maar die ook verwonderd participant is aan de Europese cultuur. Kijkend reist hij door europa raakt gefascineerd door de mens die meer heeft gezien dan in eigen hart kon opkomen.