'Wandelen langs de woorden 'is een pastorale katechese, een luisterend vertellen en een doorgeven van de oude woorden aan mensen wier taal niet meer is afgestemd op de verhalen uit de bijbel. Vaak is de mensen een oud en streng beeld over de verhalen bijgebleven. Maar dat de verhalen ruimte scheppen, je doen opademen, dat zij vrienden zijn die je tegemoet komen om je te zoeken en te vinden - dat is de mensen vaak vreemd. Een letterlijkheids geloof blokkeert de omarmende en springlevende betekenis ervan. En dat is jammer. De oude verhalen, elkaar tegensprekend en aanvullend, zijn door goedbedoelde uitleg tot moraaltjes geworden en ten diepste tot zwijgen gebracht. Wandelen langs de woorden is een kleine poging om de verhalen uit de eerste vijf hoofdstukken van de Schrift zelf te laten uitspreken en ze niet in de rede te laten vallen. Mensen die herinneringen hebben aan de verhalen over de Schepping in zeven dagen en over Adam en Eva en die zeggen: 'Ach, die verhalen toch...', doen er goed aan met de auteur mee te wandelen langs de oude woorden.