Tot haar verbazing erft Wilmijne Alberts een flink kapitaal als haar man Geert in 1917 overlijdt. Hij blijkt een dubbelleven geleid te hebben: thuis en in het dorp was hij een straatarme arbeider, maar in werkelijkheid verdiende hij veel met smokkel. Wilmijne besluit haar zus Neeltje te gaan zoeken, die zij sinds twintig jaar niet heeft teruggezien. Ze komt in Den Haag terecht en in Amsterdam, maar Neel lijkt onvindbaar. Zij is indertijd met een Belg getrouwd. De Belgische ambassade beweert dat ze spoorloos verdwenen zijn.