De ontwikkelingen in de geneeskunde plaatsen ons voortdurend voor nieuwe verrassingen. In eenheden voor intensieve zorg en spoedgevallendiensten kunnen we het perfectioneren van technieken voor levensverlenging en levensbehoud bewonderen. Aan een razend tempo worden nieuwe technologieën mogelijk: orgaanwegneming en -transplantatie, medisch begeleide bevruchting, pre-implantatie en prenatale diagnostische technieken, presymptomatische genetische testmethoden, embryonaal en volwassen stamcelonderzoek, evoluerende mogelijkheden in de neurowetenschappen, plastische chirurgie en verbetergeneeskunde... Het zijn slechts enkele voorbeelden. Tegelijkertijd evolueert de ethische duiding en de wettelijke omkadering van de geneeskunde grondig. De soms radicale interpretatie van het respect voor de autonomie van de patiënt, het 'zelfbeschikkingsrecht', dreigt meer en meer te leiden tot een defensieve geneeskunde, waarbij de arts zich helemaal anders opstelt dan in vroeger. Naast de evolutie in de positie van de patiënt is er ook een diepgaande discussie omtrent de prioriteiten en keuzes in de gezondheidszorg. Dit boek wil drie doelstellingen realiseren. Vooreerst biedt het een overzicht van de voornaamste uitdagingen van de moderne geneeskunde. Vervolgens gaat de auteur dieper in op de belangrijkste ethische modellen die worden voorgesteld om hiermee om te gaan. Ten slotte wil het een christelijk geïnspireerd, personalistisch denkkader aanreiken om tot een volwaardige ethische integratie te komen van de evoluties (nu en in de toekomst) van de geneeskunde. De auteur houdt een pleidooi voor een op menselijkheid bedachte geneeskunde, waarbij de arts-patiënt relatie als vertrouwensrelatie de basis vormt voor de bevordering van een zo menselijk mogelijke gezondheidszorg.