De voorbije jaren verschenen heel wat werken over verschillede aspecten van de collaboratie. Een echte synthese over overheid en collaboratie ontbrak echter vooralsnog. In De Führerstaat brengt Nico Wouters, auteur van het standaardwerk Oorlogsburgemeesters 40/44, een volledig overzicht van wat we weten over overheid en collaboratie in België tijdens WOII. Een scherpe analyse van de 'politiek van het minste kwaad' en de ambtelijke collaboratie van Belgische overheden Een onmisbaar basiswerk voor al wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van de oorlog en de bezetting.
Tijdens de bezetting voerde het Belgische bestuursapparaat een politiek van samenwerking met de Duitse bezetter. Deze 'politiek van het minste kwaad' leidde tot soms verregaande vormen van bestuurlijke collaboratie. Over een beoordeling van deze politiek bestaan tot op vandaag hevige discussies. Dit boek is een basiswerk voor wie inzicht wil krijgen in de bestuurlijke collaboratie van de verschillende Belgische overheden tijdens de bezetting: de ministeries, de provincies en gemeenten, de ordediensten en magistratuur, de verschillende collaborerende 'Nieuwe Orde'-instellingen... De Führerstaat is in dat opzicht een onmisbaar synthesewerk. Daarnaast stelt het boek de visie van de 'politiek van het minste kwaad' grondig bij. Het maakt duidelijk dat het Belgische bestuur in 1940 immers overtuigd meestapte in de Nieuwe Orde. Pas toen de bezetting kantelde, wijzigde deze houding. Maar tegen die tijd kon de schade niet meer worden hersteld... Na de oorlog vond men in dat snelle afglijden van de Belgische democratie naar het autoritaire bestuur geen graten. Er was integendeel veel begrip voor de 'patriottische' politiek van het minste kwaad. Dat leidde tot de repressie zoals we die hebben gekend...