Ben je werkelijk mens, dan heb je ook Verdriet. Maar hoe groot dit verdriet ook is, altijd ben je méér. Ook het meest smartelijke hoeft niet het einde te zijn. Verder, altijd weer verder reikt je identiteit. Je verdriet - val er niet mee samen. Val samen met jezelf. Blijf als een boom geloven in het leven. Kijk je goed, dan gloort door het duister het licht. Door je tranen heen mag je toch weer lachen.