Van 23 tot 26 juli 2001 was Gent het toneel van een groot Wereldcongres voor stotteraars. Vier dagen lang wisselen wetenschappers en stotteraars uit de hele wereld er hun ervaringen uit. Twee jaar lang hebben de leden van de zelfhulpgroep BeST, medeorganisator van dit unieke congres, gewerkt aan het eerste echte zelfzorgboek voor stotteraars en de mensen uit hun omgeving. De nadruk ligt op het praktische aspect: hoe kunnen stotteraars en hun omgeving omgaan met het probleem? Het boek is uitvoerig geïllustreerd met tal van getuigenissen: van gewone mensen, en van Bekende Vlamingen en Nederlanders, die getuigen over het begrip en het onbegrip dat ze door de jaren heen hebben ervaren.
´Van waar komt dat dan, dat gestotter? Ik weet niet waarom ik als kleine jongen begon te stotteren. Was het een uiting van een onverwerkt verdriet omwille van mijn dode vader? Wetenschappers huiveren bij een psychoanalytische benadering. Stotteraars zullen niet op een sofa van Sigmund Freud leren spreken, zeggen zij. Maar stotteren is duidelijk geen gewone handicap. Ik denk dan ook dat geen enkele denkpiste onbetreden moet blijven als we willen begrijpen waarom sommige mensen zo moeilijk pratenÉ´ - Luckas Vander Taelen