Sub Rosa is het autobiografisch verhaal over de dood van een moeder. Haar leven en sterven worden door de dochter met grote compassie in een religieus perspectief geplaatst, van een opgang naar Pasen, het feest van verzoening, van de aanvaarding van lijden en dood.
De moeder stamt uit een kleurrijke dorpsgemeenschap, met eigen, soms wrede wetten. Ze is een aardse, hardwerkende vrouw, geworteld in een magische wereld van katholiek (bij)geloof. Zij heeft een afkeer van papier en inkt, van verzonnen verhalen waarin zij enkel `flauwe smoesjes´ leest. De dochter, die na jaren van omzwervingen is teruggekeerd in de schoot van de moederkerk, beschouwt verhalen en symbolen als onontbeerlijk in de zoektocht naar de Waarheid.
Nu de dood de moeder het zwijgen heeft opgelegd, spreekt de dochter tegen en voor haar, in het geloof en het vertrouwen dat het Verlossende Woord door de ander zal worden uitgesproken.