Het unieke, geïllustreerde verslag van de Vlaamse arts Maurice Lievens, die aan het front lief en leed deelde met de soldaten.
In zijn dagboeken beschrijft dokter Lievens de verschrikkingen in het heetst van de strijd: de verwondingen van de gesneuvelden, de bom die naast een loopgraaf viel en tientallen soldaten begroef, de soldaat die kwam aanlopen met zijn ingewanden in zijn handen of de gasaanval die hem bijna blind maakte. Hij brengt ook verslag uit van het leven achter de frontlijn, bv. over de aalmoezenier die de alcohol opdronk die als ontsmettingsmiddel moest dienen. In 1915 kocht dokter Lievens een fototoestel, waarmee hij heel wat unieke beelden vastlegde. Bovenal vertelt het dagboek een diepmenselijk verhaal over het leven zelf. Hij verlangt naar de vrede, naar zijn vrouw en kinderen, en hij drukt zijn spijt uit dat de mooiste jaren met zijn gezin onherroepelijk voorbijgaan.