* Op bezoek bij de Cisterciënzers in de Lage Landen
*
Over de spiritualiteit van het eeuwenoude monnikenleven
In 1098, ruim negenhonderd jaar geleden, verlieten enkele monniken het benedictijnenklooster van Molesme om zich te vestigen in Cistercium, een onherbergzame streek ten zuiden van Dijon. Hun tocht was het begin van een groots spiritueel avontuur dat leidde tot de oprichting van de cisterciënzerorde, die in grote mate heeft bijgedragen tot de ontwikkeling van de Europese cultuur. Door hun radicale levenskeuze traden de eerste cisterciënzers in de voetsporen van de vroegchristelijke monniken die de leegte van de woestijn opzochten om hun leven te wijden aan het zoeken van God. Aan de vooravond van de millenniumwende lijkt zo’n engagement lang niet meer vanzelfsprekend. Immers, in onze maatschappij is een ‘onproductieve mens’, die zijn leven wijdt aan bezinning en het zoeken van God, voor velen een mislukkeling.
En toch... Onze samenleving mag dan al weinig belangstelling hebben voor het kloosterleven, velen hebben wel degelijk behoefte aan een spiritualiteit die het dagelijkse leven opnieuw betovering geeft. Het is dan ook niet toevallig dat mannen én vrouwen het eeuwenoude monastieke leven herontdekken als een bron van levenskunst en levenswijsheid.
In Een leven van liefde gaat Bert Claerhout op bezoek bij de cisterciënzers van de Lage Landen en zoekt hij een antwoord op de vragen: Wat is een monnik? Wat doet hij? Hoe zinvol is zijn ‘ogenschijnlijke nutteloosheid’? Moeten we hem niet veeleer dankbaar zijn omdat hij ons in deze jachtige tijden een weg toont naar innerlijke rust en vrede, en naar God? En hebben we nog wel de moed naar hem te luisteren?