"Generaties lang hebben Vlamingen opgekeken naar de figuur van priester-dichter Cyriel Verschaeve (1874-1949): aanvankelijk leraar aan het Sint-Jozefscollege te Tielt, nadien onderpastoor te Alveringem. Achter het front tijdens de eerste wereldoorlog oefende hij een geestelijk leiderschap uit op soldaten, brancardiers, studenten en aalmoezeniers. Door de groeiende bewondering van Vlaams-nationalisten in het interbellum nam zijn roem ongemeen grote proporties aan. Verschaeve koos in 1925 tegen de bisschoppen en in 1931 voor de beweging van Joris van Severen. Zijn standpunten omtrent de Vlaamse Beweging veroorzaakten grote onenigheid. Zijn romantische visie op Duitsland verzandde in een smadelijk avontuur dat hem in de collaboratie dreef. Ballingschap in Oostenrijk en een terdoodveroordeling bij verstek (1946) werden zijn lot. Controverses rond zijn naam bleven hardnekkig bestaan en vragen naar een verklaring. De biografie Kapelaan Verschaeve wil een indringend en objectief beeld brengen over zijn plaats in de literatuur én de Vlaamse Beweging."