Een icoon, onderdeel van de oosterse, orthodoxe liturgie, is een voorwerp van verering zoals wij dat in het westen eigenlijk niet kennen en verstaan. Spreken of schrijven over de betekenis van iconen vraagt een speciaal taalgebruik. Een taal voor gelovigen, en de schrijver schrijft als gelovige. Hij beschrijft de geschiedenis van de iconenschilderkunst (vaak in vergelijking met de westerse kunst), en bespreekt uitvoerig iconografische elementen als kleur, thema's, stijlen, architectuur, het gelaat, de grote feesten, enz. Hij geeft analyses van enkele belangrijke iconen, naast een aantal theologische beschouwingen. Het boek bevat vele heldere illustraties, vaak van moderne iconen, in kleur en zwart-wit, en is zeer de moeite waard voor de aandachtige beschouwer.