Didi merkte ineens dat ze lag te schudden in haar bed. Vreemd, ze had zich helemaal niet bewogen. Roerloos bleef ze liggen. Tegelijkertijd drong het tot haar door dat het haar bed was dat heen en weer schudde. Een aardbeving! Ook dat nog! Didi wilde het dekbed al van zich af gooien, maar daar kreeg ze de kans niet voor. Een gigantische metaalachtige klauw kwam vanonder haar bed te voorschijn en bewoog zich dreigend haar kant op. Didi sperde haar ogen wijd open. Ze opende haar mond om te gillen, maar er kwam geen geluid. Verstijfd van angst zag ze hoe de klauw naar voren schoot...