De Babysitter II

Opeens bleef Debbie staan. Ze herinnerde zich plotseling iets. De griezel aan de telefoon had haar naam genoemd! Jk kom je halen, Debbie..." Debbie klemde de peuter, die nu niet meer huilde, stevig in haar armen. Bevend van angst liep ze verder de gang in. Toen ze het geluid van voetstappen in de keuken hoorde, bleef ze opnieuw staan. Aarzelend draaide ze zich om. "Wie... wie is daar?" Haar stem was schor van angst. Geen antwoord. "Wie is daar?" herhaalde Debbie, een beetje harder. Door de kier van de keukendeur viel een bundel licht de gang in. Terwijl Debbie met bonzend hart toekeek, schoof er ineens een grote schaduw voor het licht. Er kwam een hand om de hoek van de deur...