De donkere kant

De aidscrisis heeft onze wereld veranderd. Wanneer we de gevolgen van deze epidemie alleen via de krantekoppen tot ons laten doordringen, trekken we de realiteit in de sfeer van de sensatie. De acht nieuwe verhalen in deze bundel zijn een literaire reactie op de nieuwe wereld die aids deed ontstaan. Ze maken het mogelijk over de feiten na te denken door ze in een gevoelssfeer te presenteren. Van Edmund White is zijn beeldende stijl en empathisch vermogen bekend. Hij vindt zijn tegenpool in Adam Mars- Jones, die sober en afstandelijk schrijft. In het hele boek komt het woord aids niet voor, omdat de beide auteurs bewust sensatieverhalen willen vermijden. Vanuit een intense betrokkenheid belichten zij de problematiek van verschillende kanten: de angst in de homoscene en daarbuiten, de onzekerheid van de seropositieven, het verdriet van de achterblijvers en ook de hypocrisie. Ondanks de dramatiek die inherent is aan deze onderwerpen is De donkere kant geen dramatisch boek geworden. Edmund White en Adam Mars-Jones zijn erin geslaagd om zonder sentimentaliteit, observerend, zelfs bijna relativerend deze verhalen te schrijven.

De donkere kant bevat drie verhalen van Edmund White en vijf verhalen van Adam Mars-Jones.