Na het einde van de tweede wereldoorlog toen de wereld zich moeizaam herstelde van de verwoestingen, kwam in de jonge republiek Israel een groep mannen bijeen die bezield was van één gedachte: het opsporen, gevangen nemen en voor de Israelische rechter brengen van de uitvoerders van de holocaust. Peter malkin was een van de israeliers, en boven aan de lijst van gezochte oorlogsmisdadigers prijkte de naam van Adolf Eichmann, de Grossmeister de vernichtung. Het relaas van de twaalf jaar durrende speurtocht naar de voormalige SS-Obersturmbannfuhrer wordt verteld met de directheid en spanning van een ooggetuige verslag. We lezen over de nauwgezette voorbereidingen van de Isralische commando's die Eichmann moeten ontvoeren uit zijn toevluchtsoord in Argentinie. De spectaculaire arrestatie zelf (11 mei 1960) De eerste confrontatie tussen ontvoerde en ontvoerders. De kwelling van dag in dag uit bewaken van de gehate gevangene. De verleiding om persoonlijk wraak te nemen. Het aan boord van het vliegtuig smokkelen van de arrestant voor het vervoer naar Jeruzalem, waar het proces moet plaatsvinden.

Adolf Eichmann was het brein achter de Endlösung, de uitroeiing van de joden in de Tweede Wereldoorlog. Zijn naam stond synoniem voor de wreedheid van de nazi’s. Na de oorlog was hij het meest gehate en meest gezochte nazikopstuk. Vijftien jaar lang wist hij aan zijn belagers te ontsnappen. Uiteindelijk vluchtte hij met zijn gezin naar Argentinië. In mei 1960 werd Eichmann daar tijdens een geheime operatie van de Mossad, de Israëlische geheime dienst, in de kraag gevat en naar Israël afgevoerd. Daar werd hij tijdens een geruchtmakende rechtszaak veroordeeld voor zijn oorlogsmisdaden.