Dramatische en meeslepende portretten van de elf Nederlanders die ooit in de Formule 1 reden.

"Een onuitstaanbare sport ", zo noemde voormalig Formule 1-coureur Michael Bleekemolen eind jaren 70 zijn sport. Net als de andere Nederlandse Formule 1-rijders had hij alles willen geven om een keer het hoogste podium te mogen beklimmen. Maar net als bij de meeste Nederlandse coureurs draaide zijn kortstondige verblijf in de hoogste klasse van de autosport uit op een teleurstelling, ondanks zijn passie, talent en toewijding.
In totaal zijn elf Nederlanders in een officiële Grand Prix voor het wereldkampioenschap Formule 1 aan de start verschenen. In Dwars door de Tarzanbocht komen ze stuk voor stuk aan bod: de jonkers die de sport in de jaren zestig beheersten ( Carel Godin de Beaufort, Gijs van Lennep), de garagehouders uit de jaren zeventig ( Roelof Wunderink, Boy Hayje) en de extreem getalenteerde lichting van rond 1980, met als boegbeeld Jan Lammers. En natuurlijk het grootste talent van allemaal, Jos Verstappen, de enige die een podiumplaats veroverde.