In de afgelopen decennia zijn door artsen, verpleegkundigen en psychologen duizenden gevallen opgetekend van mensen die een bijna-doodervaring hadden meegemaakt. Deze ervaringen vertonen, ondanks het feit dat ze voorkomen bij mensen met een totaal verschillende culturele, sociale en levensbeschouwelijke achtergrond, toch vaak gemeenschappelijke kenmerken. Zo hadden velen de indruk honderden meters boven de grond te zweven. Vervolgens schoot men met de snelheid van het licht door een tunnel voor een weerzien met overleden dierbaren en keek men terug op zijn leven in aanwezigheid van een soort hemelse rechters. Een ander algemeen gegeven dat patiënten en onderzoekers rapporteren, is het feit dat na een bijna-doodervaring het leven nooit meer is zoals het vroeger was. Het krijgt voor velen een totaal andere, veel diepere zin en betekenis. Ondermeer door de reacties vanuit de omgeving blijkt het vaak niet eenvoudig deze transformerende ervaring goed te verwerken en de rode draad van het leven weer op te pakken. Het boek is gebaseerd op een vijftigtal interviews, tegen een achtergrond van intensief literatuuronderzoek. De beschreven BDE-ers zijn gewone mensen. Allen zijn ze even door de dood aangeraakt. Daarbij is hen iets overkomen wat gevoelsmatig, persoonlijk en subjectief was, maar waarin de ervaringen van duizenden anderen weerklinken.