Uniek aan dit boek is dat bet zich, na een algemene inleiding, concentreert op Nederlands reïncarnatieonderzoek. Daarbij komen niet alleen vermoedelijke herinneringen aan vorige levens bij jonge Nederlandse kinderen aan bod, maar worden ook fantasiegevallen besproken. Voor het parapsychologisch reïncarnatieonderzoek is het erg belangrijk dat er ook Westerse gevallen worden onderzocht. Wat dit bewust sluit het boek aan bij tiet boek van Peter en Mary Harrison, 'Reïncarnatieverhalen van kinderen'. Rivas gaat expliciet uit van een personalisme, dat wil zeggen dat hij kinderen die zich vorige levens herinneren ziet als dezelfde persoon als uit die vorige incarnatie en dus niet als nieuwe mensen niet slechts wat indrukken van het leven van iemand anders. Binnen dit personalistische kader gaat hij ook nader in op verschillende theoretische vraagstukken. Hij probeert bijvoorbeeld een neuropsychologische verklaring te geven voor de wijdverbreide vergetelheid rond vorige levens en gaat in op het beeld van de kindertijd dat we aan het reïncarnatieonderzoek overhouden.