Lange tijd waren reïncarnatie en christendom twee niet met elkaar te verzoenen grootheden. Eeuwenlang heeft de kerk reïncarnatie resoluut afgewezen en aanhangers van de reïncarnatiegedachte verketterd en vervolgd.
Er zijn echter vele aanwijzingen dat Jezus en de vroege christenen uitgingen van het reïncarnatieprincipe. In ieder geval is bekend dat de kerk — met de veroordeling van de leer van de bekende kerkvader Origenes tijdens het Concilie van Constantinopelin553 - reïncarnatie officieel in de ban deed. De laatste jaren is er - ook in christelijke kringen - sprake van een toenemende belangstelling voor het verschijnsel reïncarnatie. Mensen uit kerkelijke kring als de theologe Joanne Klink en radiopastor Hans Stolp spreken er openlijk over, o.a. naar aanleiding van hun persoonlijke ervaringen met kinderen en terminale patiënten.
In dit boek zet de auteur uiteen hoe de reïncarnatiegedachte, zowel op basis van de Bijbel als op logische gronden, volledig overeenstemt met de leringen van Jezus. Maar Lampe gaat nog verder. Reïncarnatie is voor hem een gegeven dat voortvloeit uit de wetten die de schepping hebben doen ontstaan en haar in stand houden. Hij laat zien hoe we door de toepassing van deze wetten logische, ook voor het moderne kritische verstand aanvaardbare antwoorden kunnen vinden op zowel de belangrijke levensvragen als tal van wetenschappelijke kwesties.
Dit boek reikt vooral de hand aan die mensen die vanuit een (van oorsprong) christelijke achtergrond op zoek zijn naar antwoord op vragen waarop het huidige christendom geen bevredigende antwoorden kan geven.