Het eeuwenoude Tibetaanse dodenboek (Bardo Thodol) is misschien wel het merkwaardigste boek dat het westen van het oosten ontvangen heeft. Nadat het eeuwenlang van mond tot oor werd overgeleverd, zou deze tekst door Padma Sambhava zijn opgeschreven, de yoga-leraar die het boeddhisme naar Tibet bracht en die als grondlegger van het lamaïsme wordt beschouwd. De tekst wijd in in de zin van dat het leven dat de doodservaring omvat, niet als gebeuren op een bepaald tijdstip, maar als een voortdurende bereid-zijn, dat werkelijk leven pas mogelijk maakt.