In 1926 trok Sri Aurobindo (1872-1950) zich terug uit het dagelijkse leven van de ashram die zich in de Zuid Indiase stad Pondicherry om hem heen had gevormd. Hij deed dit om de realisatie van zijn levenswerk te bespoedigen: de manifestatie van een nieuw bewustzijn dat hij het supramentale bewustzijn noemde.

Een periode van omvangrijke correspondentie met zijn volgelingen brak aan. Uit de duizenden brieven die Sri Aurobindo heeft geschreven is een selectie gemaakt. Onderwerpen als innerlijke groei, de vele verschillende bewustzijnsniveaus en delen van de mens, lotsbeschikking en vrije wil, karma en wedergeboorte komen aan de orde. Hij zet uiteen waarin zijn”integrale yoga” verschilt van andere traditionele vormen van yoga en belicht zijn visie dat de evolutie niet eindigt met het verschijnen van de mens.

De mens is een overgangswezen dat de mogelijkheid heeft om, voorbij het mentale, een supramentaal bewustzijn te bereiken en zo het leven op aarde te transformeren.