Het onderwerp van deze uitgave is zowel vanuit theoretisch als vanuit praktisch oogpunt belangwekkend en behoort tot de kern van het wetenschapsgebied ''Financiering, Zekerheden en Insolventie'' (FZI).
De auteur behandelt op heldere en systematische wijze een veelheid aan onderwerpen. Behalve een groot aantal meer algemene vraagstukken komen aan de orde: de vatbaarheid van vorderingen op naam voor verpanding, het bepaaldheidsvereiste ter zake van het object van het pandrecht, de verpanding bij voorbaat van toekomstige vorderingen, de bevoegdheden van de pandhouder vóór respectievelijk na mededeling van het pandrecht, zowel in als buiten faillissement van de pandgever, diverse verrekeningsperikelen waarmee de pandhouder kan worden geconfronteerd, ''zaaksvervanging'' of substitutie en geschillen met de debiteur van de verpande vordering.
Verdaas volstaat niet met een analyse van het thans geldende recht, maar bespreekt ook diverse knelpunten waarmee de praktijk heeft geworsteld of nog worstelt, en geeft bij diverse onderwerpen aan of, en zo ja, in welk opzicht het huidige recht zijns inziens aanpassing behoeft. Daarbij geeft Verdaas blijk van ruime ervaring in en grote kennis van de financieringspraktijk. Op overtuigende wijze pleit Verdaas bovendien voor herintroductie van de figuur van de fiduciaire cessie, waaraan - anders dan de NBW-wetgever veronderstelde - ook naast de figuur van het pandrecht nog behoefte bestaat.