Faillissementsrecht wordt vaak gezien als formeel recht. Het faillissement wordt aangeduid als een algemeen beslag. Studieboeken behandelen het soms vanuit een procesrechtelijke invalshoek; het wordt aan sommige universiteiten gedoceerd als onderdeel van het burgerlijk pocesrecht. Faillissementsrecht is ook formeel recht - er worden vorderingen geldend gemaakt - maar het is meer dan dat. Deze preadviezen gaan over dat meerdere. Twee aspecten van dit materiële faillissementsrecht worden belicht. In de eerste plaats komt het kruisingsvlak tussen het faillissementsrecht en het onrechtmatige-daadsrecht aan de orde: de zogenaamde Peeters/Gatzen-vordering. De onrechtmatige daad krijgt een faillissementsrechtelijke invulling wanneer dit middel wordt ingezet om een benadeling van schuldeisers te redresseren. In de tweede plaats wordt de plaats van de overeenkomst binnen het faillissement behandeld. Hier botst de partij-autonomie uit het overeenkomstenrecht met de collectiviteit van het faillissement. De contractsvrijheid van de partijen moet soms wijken voor het doel van het faillissement alle schuldeisers te geven waarop zij volgens hun rang recht hebben met inachtneming van belangen van maatschappelijke aard.