Al in het Staatse leger waren de onderofficieren de ruggengraat van het leger. Zij waren van het grootste belang voor de instructie, de aanvoering, de discipline-handhaving en de administratie. Hun beloning was daar echter niet naar. Rond het midden van de negentiende eeuw veranderde dat toen de emancipatie van de beroepsofficier op gang kwam. Zijn opleiding, beloning en vooruitzichten werden verbeterd. Dat emancipatieproces mondde uit in de positie die de beroepsonderofficier tegenwoordig bekleedt.