Blauwdrukken voor een samenleving belicht hoe de Nederlanders al ruim voor 1800 nadachten over hun samenleving, zich ernstig bezorgd maakten over wat zij als verval zagen en blauwdrukken ontwierpen voor een nieuwe samenleving en een nationale cultuur. Gedeeltelijk ging het hierbij om eigen ideeen, veel werd ook ontleend aan buitenlandse denkers, maar altijd werd dat geimporteerde gedachtegoed toegesneden op de specifieke situatie van de temidden van de Europese monarchieen uitzonderlijke Republiek.