Ik ben Giles Denison. Ik ben 36. Ik ging gisterenavond naar bed. Goed, ik was aangeschoten, maar ik herinner me dat ik naar bed ging. Hij stond op en liep naar de spiegel. Het gezicht dat hem aankeek was ouder. Een pafferig gezicht, met een groot litteken, de neus een vormloze klomp. Een panische angst overviel hem.