Wat als mijn herinneringen helemaal geen echte herinneringen zijn? Misschien is het allemaal nooit gebeurd. Misschien heeft iemand mijn herinneringen niet gewist, maar overschreven met pseudoherinneringen, met verzinsels, met fictie die helemaal niet heeft plaatsgevonden. Elisabeth ontwaakt in een verlaten luchthaven. Hier hebben de laatste overlevenden van de mensheid zich verzameld, nadat een catastrofe de wereld heeft vernietigd. De zon is verduisterd, de aarde koud, de lucht giftig. De overlevenden zijn op elkaar aangewezen. Maar niemand herinnert zich iets van de ramp of het leven voor de luchthaven. En er blijken nog meer gaten te zitten in het verhaal. Elisabeth wil er het fijne van weten. Maar dan moet ze haar herinneringen zien terug te krijgen. En wil ze dat wel?