Wanneer in 1993 het Nero-album Barbarijse vijgen verschijnt, stelt geestelijke vader Marc Sleen zijn nieuwe medewerker Dirk Stallaert voor. Tien jaar lang zal Stallaert Nero in beeld brengen en naar nieuwe creatieve toppen sturen. Sleen legt zich toe op het uitwerken van de scenario’s en laat zijn fantasie daarbij de vrije loop. Met een reeks meesterlijke albums als resultaat. Tot aan het einde van de reeks in 2002 zal Stallaert tweeënveertig verhalen tekenen, die in Nero: de Stallaert jaren in tien verzorgde volumes worden gebundeld. De strips worden gepubliceerd in hun oorspronkelijke vorm, bestemd voor de feuilletonpublicatie in de krant De Standaard. Het achtergronddossier is van de hand van Nero-exegeten Yves Kerremans en Noël Slangen. De laatste integrale in de reeks bevat drie albums (De hemelse vrede, De bol van Timotheus en Zilveren Tranen) én een nieuw kortverhaal van de hand van Dirk Stallaert.