De laatste Vlaamse eindzege in de Ronde van Frankrijk dateert van 1976. Twintig jaar geleden gooide bergkoning Lucien Van Impe met zijn gevleugelde ritmewisselingen in Alpen en Pyreneeën alle tegenstand op een hoopje. De Tour de France - die sinds 1903 wordt gereden - is het laatste stuk heroiëk uit de wielersport. Daarom is het de enige wedstrijd die ook aanslaat in de Verenigde Staten, waar men de pioniersmentaliteit en de veroveringsdrang van de Tour-renners naar waarde weet te schatten. Op sportief vlak is de Ronde het absolute hoogtepunt van het wielerseizoen. Daarvan getuigt haar onvergelijkbare erelijst. De Ronde is ook een heel mensenleven, samengeperst in goed drie weken. Met momenten van grootheid en verval. Met overwinningen en nederlagen. Met dagen van intense vreugde en dagen van verdriet. Met (h)eerlijke strijd maar ook met list en bedrog. Voor vele Flandriens in het begin van deze eeuw was zij de springplank naar een betere spociale status. Dat is zij tot vandaag gebleve