In 1867 verscheen de gedichtenbundel Snikken & Grimlachjes, waarin de met een erfelijke melancholie belaste François Haverschmidt onder het pseudoniem Piet Paaltjens de sentimentele poëzie van zijn tijdgenoten belachelijk maakte. Tegelijkertijd zijn het ook heel persoonlijke gedichten, waarin de lolbroek Piet Paaltjens de somberheid van François Haverschmidt moet verhullen en relativeren. Maar ook en vooral zijn het uiterst humoristische gedichten, die ook na ruim honderd jaar nog springlevend zijn.