De verhalen uit het debuut van Frans Pointl laten zich lezen als de roman van een joodse jongeman en zijn moeder, na de holocaust samen achtergebleven op een armoedige huurkamer. Vóór de oorlog was moeder een begaafd pianiste, na de oorlog is de muzikaliteit uit haar leven verdwenen. De jongen groeit op in een verstikkende atmosfeer, in het besef, dat zijn moeder vroeg of laat zal 'uitstappen'.